موضوع موردنظر ما بحث اختلاف بین زنان و مردان شاغل است، البته خانمها به تندی شمشیر از رو میبندند و جبههگیری میکنند که چه! بین زن و مرد باید حدوسط رعایت شود، ولی آخر کسی نیست به مخلوقات حساس بگوید که از روز ازل وقتی خداوند انسان را آفرید تفاوتی بین این 2 مخلوق قرارداد که همچنان تا به امروز این تفاوت وجود دارد و غیر قابل انکار است.
برای توضیح نظریه چند نکته ریز اما مهم را بررسی میکنیم، وقتی وارد اماکن دولتی مثل اداره ها میشوی با چهرههای خانمها و آقایان بسیاری روبهرو میشوی و امان از آن روزی که برای انجام کار گذرتان به یکی از این اماکن برسد، متأسفانه اگر با خانمها صحبت کنید که فکر میکنید ممکن است با لحن بهتری شما را یاری کنند اشتباه کردهاید، چرا که خانم با چهرهای خسته و با لحنی رسمی جواب شما را خواهد داد و به همکار دیگر اشاره میکند تا به او مراجعه کنید.
ناراحت نشوید این به خاطر طبع بلند آنهاست که وقتی در مقامی هستند زیاد قدر آن را میدانند. نمونه آنها را میتوانید به وضوح ببینید، اما آقایان خیلی با نشاط و حوصله جوابگو هستند و گاهی برای رفع خستگی خود حتی با ارباب رجوع مزاح نیز میکنند. در اینجا نباید خانمها ناراحت شوند، چرا که ما حق را به آنها میدهیم.
یک خانم شاغل، هم باید در محیط کار فعال باشد و هم در محیط خانه! و وای از آن زمان که کودکی نیز در خانه انتظار مادر خسته خود را میکشد. باور کنید حق به جانب این موجودات ظریف و پر از احساسات است.
در این لحظه لبخند معناداری بر روی لبان آقایان نقش بسته است، ولی حالا در مقابل آنها قرار داریم که چند ساعتی را در اداره به کار مشغولند و این را جزء وظایف خود میدانند و در آخر به امید آنکه در خانه میتوانند چند ساعتی را به آرامش بگذرانند. فراموش نکنید که این آرامش توسط همان خانمهای خسته مهیا میشود، خانمهایی که در محیط کار ممکن است مدیرعامل باشند اما در خانه همان مادر همیشگی و پر از احساس هستند و کنایههای پر از حسادت همسران را باید به جان بخرند و دم نزنند. هیچ مردی نمیتواند احساس پر از مهر، آن هم بیتوقع داشته باشد.
حال از آقایان میخواهیم که جبههگیری نکنند، به طور مثال وقتی وارد بیمارستانهای دولتی میشوید پرستاران خانم وظایف خود را خیلی بهتر از آقایان انجام میدهند، چرا که این محبت از روز ازل دروجود آنها نهاده شده است.
اگر اخم و بیحوصلگی خانمهای پرستار را میبینید بازهم حق را به آنها بدهید، چرا که در یک مکان شلوغ، پر از بیمارهای بیحوصله و کم طاقت، بدون داشتن زمان استراحت کافی، مرخصیهای کم سالانه و زمان کاری پرفشار که حتی برای مردان نیز کلافه کننده و طاقتفرساست کار می کنند، اما همین خانمهای پرستار با حوصله زمان کاری خود را میگذرانند و با روح و روان و جسم خسته راهی خانهای میشوند پر از کار! البته این حضور جمعیت در بیمارستانهای دولتی باعث خستگی زیاد پرستاران میشود.
شما اگر وارد یک بیمارستان خصوصی شوید با روی گشاده پرستاران تمیز، مرتب و خوش زبان روبهرو میشوید که با جان و دل از بیماران کم خود مراقبت میکنند و مرخصی زیاد و به موقع وقت استراحت کافی و تمام امکاناتی که میتواند روحیه یک فرد مخصوصا خانمها را آرام کند، فراهم است. شاید اگر کمی در قیمتها حدوسط رعایت شود، بیماران نیز در تمام بیمارستانها تقسیم و پراکنده شوند بار سنگین و فشار از دوش پرستاران بیمارستانهای دولتی کمتر شود.
این خستگیها را میتوانید در همه محیطهای کار ببینید البته قابل توجه است برای دوشیزگانی که با انرژی بالا کار میکنند بحثشان جداست، چهره خندان آنها را همیشه پیش رو دارید. شک نکنید با شروع دهه 80 حضور فعال خانمها در عرصه کار بسیار زیادتر شده به حدی که حالا وقتی به شرکتها و اداره ها و غیره وارد میشوید بیشتر خانمها را میبینید تا آقایان!
البته خانمها که میخواهند قدرت خود را به نمایش بگذارند و از عصر تکنولوژی عقب نمانند با حقوق کم و کمترین مزایا صدایشان هم در نمیآید و در این میان شرکتها نیز برایشان با صرفهتر شده که از آدمهایی با فعالیت بالا و حقوق و مزایای به نسبت جالبی کنار بیایند.
در آخر این بحث به موضوع قدرت بدنی بین زن و مرد میرسیم که وقتی این نیرو کم باشد حوصله نیز از بین خواهد رفت.این مورد را میتوان در آموزشگاههای رانندگی به وضوح دید.
وقتی خانمهای کارآموز را میبینید از این موضوع که بیشتر بامربیهای مرد در حال آموزش هستند و راحتترند تعجب نکنید، چرا که وقتی از آنها علت را بپرسید در جواب خواهید شنید آقایان با حوصلهتر، خوشروتر، باتجربهتر و آرامتر هستند. چرا نباید در این صفات داده شده، به خانمها نیز اعتماد شود فقط به یک جواب تکراری میرسیم آقایان قدرت و حوصله بالایی دارند وقت و استراحت کافی دارند.
حتی وقتی به مسافرتها توجه کنید میبینید آقایان با خیالی آسوده به تفریح و گردش و استراحت میپردازند و خانمها در این میان ( البته قابل ذکر است در قشر متوسط و ضعیف و گاهی نیز طبقات مرفه اما خسیس) نمیتوانند به ر احتی گردش و تفریح کنند، چرا که باید به فکر بچهها و آقای خانه باشند که لطف فرمودند آنها را به مسافرت آوردند و باز مثل قبل آشپزی کنند و شکمهای گرسنه را سیر کنند. پس چه موقع زمان استراحت خانمها میرسد، چه کسی میتواند جوابگوی خستگی از کار زیاد آنها باشد.